En Yakın Arkadaşım, Sevdiğim Adamla Yattı!
Evet, evet!... Yanlış okumadınız arkadaşlar. Bu yazdığım bir gerçek. Üstelik bire bir benim yaşadığım bir olay. Hem de daha bir kaç gün içerisinde...
İşin neresinden başlasam, nasıl başlasam bilemiyorum. Ben bu adamı -ki adam denilirse- dersanenin en başında, sınıfa ilk geldiği gün, gördüğüm anda çok beğenmiştim ve hoşlanmaya başladım. Sonra, en yakın arkadaşımla tanıştırdım. Öyle, böyle derken aynı ortamlarda bulunduk, ortak arkadaşlarla birşeyler yaptık. Arkadaşım elbette benim sevdiğimi, birşeyler hissettiğimi biliyordu. Ancak meğerse gizliden aynı kişiye o da aşık olmuş.
Sonrası malum, ikna kabiliyeti yüksek olan bir erkek ve nefsine, duygularına hakim olamayan bir kadın. Üniversite bahçesi, akşam saatleri, karanlık ve sürtünme yoluyla seks. Diğer yandan salak yerine konulmuş, keriz gibi kandırılmaya devam edilen, üstelik erkek tarafından minik aşk cümleleriyle mesajlar atılarak, kalbi çalınan, masum duygular besleyen bir zavallı!
Ardından sırttan bıçaklayan kız tarafından bin bir özür, erkeğin saf gibi hiçbirşeyden habersiz oluşu, kadın birliği... Allah -ki yaradan olduğu halde- şirk dışında bütün günahları affedebileceğini söylüyorken, ben kim oluyorum ki affetmiyorum, böbürleniyorum, büyükleniyorum? Asla! Arkadaşım dediğime son bir şans daha verdim, bana olan güveni yeniden sağlayabilir ve bir daha böyle bir hata yapmazsa devam edebileceğimi söyledim. Bende Allah korkusu var.
Ve... Şükrediyorum ki bu olayda temiz ve günahsız olan ben çıktım. Dualarım kabul oldu. Çükü bu olay yaşanmadan evvel dua etmiştim. Eğer ileriye dönük olacaksa, ömrüm sonuna kadar mutlu olacaksam bu birliktelik olsun, yoksa bir engel mani olsun." demiştim ve dualarım kabul oldu, Rabbim bana en doğru yolu gösterdi. Allahım'a sonsuzlarca şükürler olsun.
Yaşadığım taze tecrübeden önce hep televizyonlarda, dizilerde, filmlerde görürdük ve öğrenirdik bu tür aldatma olaylarını. Öyle alıştırmışlardı ki sanki bizim başımıza asla gelmez gibi "normal" gözüyle bakıyordum. Artık alışılmış birşey gibi geliyordu bana. Rutin, doğal hayat cilveleri gibi gelirdi. Ancak, başıma gelince anladım ki asla ve asla normal, rutin birşey değilmiş. Aksine, mide bulandırıcı, kafa yemeye sebep ve çaresizliğin asıl resmiymiş...
Bu olay, bana insanlara -kim olursa olsun- asla güvenilmemesi gerektiğini, insanların çiğ süt emdiğini ve bu yüzden ne zaman, neyapacaklarının belli olmadığı, her an sırtından bıçaklanabileceğini öğretti. Ayrıca seveceğin adamı da daha iyi seçmem gerektiğini de çok iyi öğretti.
Allah, dilerim ki hiç kimseye böyle bir tecrübe yaşatmasın, yaşattırmasın! AMİN...
Kendinize iyi bakın ve çevrenizdeki insanları bir kez daha sorgulayın. Güvenilip, güvenilmeyeceğini bir kez daha inceleyin, içten içe kontrol edin. Siz de mutlaka ve mutlaka güvenilecek bir insan olun. Asla bu ve bu tür yanlışları sevdiklerinize, daha doğrusu sizi sevenlere yapmayın!
İşin neresinden başlasam, nasıl başlasam bilemiyorum. Ben bu adamı -ki adam denilirse- dersanenin en başında, sınıfa ilk geldiği gün, gördüğüm anda çok beğenmiştim ve hoşlanmaya başladım. Sonra, en yakın arkadaşımla tanıştırdım. Öyle, böyle derken aynı ortamlarda bulunduk, ortak arkadaşlarla birşeyler yaptık. Arkadaşım elbette benim sevdiğimi, birşeyler hissettiğimi biliyordu. Ancak meğerse gizliden aynı kişiye o da aşık olmuş.
Sonrası malum, ikna kabiliyeti yüksek olan bir erkek ve nefsine, duygularına hakim olamayan bir kadın. Üniversite bahçesi, akşam saatleri, karanlık ve sürtünme yoluyla seks. Diğer yandan salak yerine konulmuş, keriz gibi kandırılmaya devam edilen, üstelik erkek tarafından minik aşk cümleleriyle mesajlar atılarak, kalbi çalınan, masum duygular besleyen bir zavallı!
Ardından sırttan bıçaklayan kız tarafından bin bir özür, erkeğin saf gibi hiçbirşeyden habersiz oluşu, kadın birliği... Allah -ki yaradan olduğu halde- şirk dışında bütün günahları affedebileceğini söylüyorken, ben kim oluyorum ki affetmiyorum, böbürleniyorum, büyükleniyorum? Asla! Arkadaşım dediğime son bir şans daha verdim, bana olan güveni yeniden sağlayabilir ve bir daha böyle bir hata yapmazsa devam edebileceğimi söyledim. Bende Allah korkusu var.
Ve... Şükrediyorum ki bu olayda temiz ve günahsız olan ben çıktım. Dualarım kabul oldu. Çükü bu olay yaşanmadan evvel dua etmiştim. Eğer ileriye dönük olacaksa, ömrüm sonuna kadar mutlu olacaksam bu birliktelik olsun, yoksa bir engel mani olsun." demiştim ve dualarım kabul oldu, Rabbim bana en doğru yolu gösterdi. Allahım'a sonsuzlarca şükürler olsun.
Yaşadığım taze tecrübeden önce hep televizyonlarda, dizilerde, filmlerde görürdük ve öğrenirdik bu tür aldatma olaylarını. Öyle alıştırmışlardı ki sanki bizim başımıza asla gelmez gibi "normal" gözüyle bakıyordum. Artık alışılmış birşey gibi geliyordu bana. Rutin, doğal hayat cilveleri gibi gelirdi. Ancak, başıma gelince anladım ki asla ve asla normal, rutin birşey değilmiş. Aksine, mide bulandırıcı, kafa yemeye sebep ve çaresizliğin asıl resmiymiş...
Bu olay, bana insanlara -kim olursa olsun- asla güvenilmemesi gerektiğini, insanların çiğ süt emdiğini ve bu yüzden ne zaman, neyapacaklarının belli olmadığı, her an sırtından bıçaklanabileceğini öğretti. Ayrıca seveceğin adamı da daha iyi seçmem gerektiğini de çok iyi öğretti.
Allah, dilerim ki hiç kimseye böyle bir tecrübe yaşatmasın, yaşattırmasın! AMİN...
Kendinize iyi bakın ve çevrenizdeki insanları bir kez daha sorgulayın. Güvenilip, güvenilmeyeceğini bir kez daha inceleyin, içten içe kontrol edin. Siz de mutlaka ve mutlaka güvenilecek bir insan olun. Asla bu ve bu tür yanlışları sevdiklerinize, daha doğrusu sizi sevenlere yapmayın!
